W Meksyku byliśmy z przyjaciółmi przed dwudziestu laty. Wtedy podróż zaczynaliśmy od Miasta Meksyk, dokąd przylecieliśmy z Hawany. Aby wówczas wynająć samochód, musieliśmy zostawić depozyt, bowiem wtedy jeszcze nie dysponowałem wiarygodną kartą kredytową. To była niezapomniana wyprawa. Nissan Primera z czwórką ludzi na pokładzie przejechał ponad 5000 km w 10 dni, od Meksyku przez Veracruz, Chichén Itzá, Meridę, Cancún, Puerto Escondido, aż do Acapulco. Będąc w mieście Meksyk, mieszkaliśmy wtedy kilka dni w tanim hotelu o niezapomnianej nazwie Hotel Diligencias https://www.hoteldiligencias.com. Cztery osoby w jednym pokoju.
Gdy przed wyjazdem sprawdziłem w Internecie, że ten hotel w dalszym ciągu funkcjonuje i ma tak samo atrakcyjne ceny, postanowiłem, że tam właśnie zamieszkamy i tym razem. Lokalizacja hotelu jest znakomita, w centrum historycznym miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie Placu Garibaldiego, gdzie słynni meksykańscy muzykanci mariachi grają dla publiczności, gotowi przyjąć ad hoc zamówienie na imprezę. Mariachi, z ich kolorowymi strojami charro i charakterystycznymi sombrerami, są symbolem meksykańskiej kultury muzycznej. Ich repertuar obejmuje różnorodne gatunki muzyczne, od romantycznych ballad po energetyczne huapangos. Zespoły mariachi często grają na uroczystościach rodzinnych, takich jak wesela i urodziny, a także podczas świąt narodowych i lokalnych festiwali. Widok i dźwięk mariachi na Plaza Garibaldi to niezapomniane przeżycie, które przenosi nas w głąb meksykańskiej tradycji.
Hotel niewiele się zmienił, wewnątrz wyremontowany pewnie 10 lat temu, więc nic nowego widać. Byliśmy gotowi nastawić się do tego miejsca sentymentalnie, ale w ostatniej chwili okazało się, że Jeep z namiotem na dachu nie wejdzie do garażu hotelowego, a na ulicy nie możemy go zostawić. W takim razie skorzystaliśmy z rad Simona Caldera zawartych w książce Panamericana. On the Road from Mexico through Central America i pojechaliśmy do Hotelu Catedral, który zaoferował dobrą cenę (60 USD) za bardzo przyzwoity pokój i doskonałą lokalizację na tyłach Katedry Metropolitalnej. Obsługa była niezwykle miła i uczynna. To właśnie dziewczyny z recepcji i concierge gorąco poleciły nam restaurację http://www.sanangelinn.com/inicio.php; San Angel Inn, dokąd udaliśmy się, aby uczcić powrót do Meksyku po dwudziestu latach.
Gdy dotarliśmy na miejsce, pomyślałem, że oni dobrze nam życzyli, a skrycie pewnie i sobie, polecając nam taką szykowną knajpę. Nie było odwrotu – późna pora, obce miasto, zainwestowaliśmy w taksówkę, która nas wiozła z centrum 30 minut, więc zostaliśmy. Restauracja wypełniła się gośćmi po brzegi. Bywalcami tego przybytku są ludzie różnego autoramentu, pewnie wszystkich ich można zliczyć do elity, na pewno finansowej. Pomimo że miejsce trochę pretensjonalne, to jedzenie było doskonałe i miało z pewnością charakter meksykański. Rachunek był wysoki, ale w wielu warszawskich restauracjach zapłacilibyśmy więcej.
Meksyk
Miasto Meksyk, stolica Meksyku, ma długą i bogatą historię, która sięga czasów prekolumbijskich. Zostało założone w 1325 roku przez Azteków jako Tenochtitlan, na wyspie na jeziorze Texcoco. Tenochtitlan stało się centrum potężnego imperium azteckiego, znanego z imponujących świątyń, pałaców i kanałów. W 1521 roku, po krwawym oblężeniu, miasto zostało zdobyte przez hiszpańskiego konkwistadora Hernána Cortésa, co zapoczątkowało okres kolonialny. Hiszpanie zbudowali nowe miasto na ruinach Tenochtitlan, które stało się jednym z najważniejszych ośrodków administracyjnych i handlowych Nowej Hiszpanii.
Miasto Meksyk dzisiaj
Dziś Miasto Meksyk jest jednym z najważniejszych miast na świecie. Jest to największa metropolia w Ameryce Łacińskiej, z populacją przekraczającą 20 milionów mieszkańców. Miasto jest sercem kulturalnym, politycznym i ekonomicznym kraju. Jako centrum gospodarcze, Meksyk jest domem dla wielu międzynarodowych firm, banków i organizacji. Ponadto, miasto oferuje bogatą scenę kulturalną z licznymi muzeami, galeriami sztuki, teatrami i festiwalami.
Zócalo i Katedra Metropolitalna
Centrum historyczne Miasta Meksyk, znane jako Zócalo, jest jednym z największych i najważniejszych placów na świecie. Jest to miejsce o ogromnym znaczeniu historycznym i kulturalnym, otoczone zabytkowymi budynkami.
Najważniejszym z nich jest Katedra Metropolitalna, która jest największą i jedną z najstarszych katedr w obu Amerykach. Budowę katedry rozpoczęto w 1573 roku i trwała ona przez około 250 lat. Katedra, z jej barokową fasadą i imponującym wnętrzem, jest symbolem katolickiego dziedzictwa Meksyku.
Zócalo jest także miejscem licznych wydarzeń publicznych, manifestacji i uroczystości, które podkreślają jego znaczenie jako centralnego punktu życia społecznego i politycznego kraju. Miasto Meksyk, z jego bogatą historią, dynamiczną teraźniejszością i symbolami kultury, pozostaje jednym z najbardziej fascynujących miast na świecie.
Bazylika Najświętszej Marii Panny z Gwadelupy
Następnego ranka obowiązkowo uczestniczyliśmy we mszy św. w Bazylice Najświętszej Marii Panny z Gwadelupy.
Bazylika Najświętszej Marii Panny z Gwadelupy, znana również jako Bazylika Guadalupe, to jedno z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych w Meksyku i na świecie. Znajduje się w północnej części miasta Meksyk, na wzgórzu Tepeyac. Historia bazyliki sięga 1531 roku, kiedy to Indianin Juan Diego miał tam ujrzeć objawienie Matki Boskiej. Według legendy, Matka Boska objawiła się Juanowi Diego i poprosiła go, aby w tym miejscu zbudowano kościół. Jako dowód swojego objawienia, na płaszczu Juana Diego pojawił się wizerunek Maryi, który do dziś jest przechowywany w nowej bazylice.
W kompleksie bazyliki znajdują się dwa główne kościoły: Stara Bazylika, zbudowana w XVI wieku, oraz Nowa Bazylika, ukończona w 1976 roku, która może pomieścić aż 10 tysięcy wiernych. Nowa Bazylika charakteryzuje się nowoczesną architekturą z ogromnym, okrągłym wnętrzem, które umożliwia wiernym podziwianie wizerunku Matki Boskiej z każdego miejsca. Stara Bazylika, choć mniej okazała, ma swój urok i historyczne znaczenie.
To było niezwykłe przeżycie modlić się w tłumie Indian przybyłych z pielgrzymką z daleka. Wszyscy odświętnie ubrani, uduchowieni, poważni. Po mszy na placu spożywali rodzinny posiłek wyjęty z tobołków i toreb. A my z nabożną czcią zrobiliśmy sobie zdjęcie pod pomnikiem Jana Pawła II ustawionym pomiędzy Nową i Starą Bazyliką. Nasz rodak cieszy się tutaj niezwykłą popularnością i uznaniem. To był również ICH papież. Wizerunek Jana Pawła II znajduje się w wielu miejscach w kompleksie bazyliki, a jego postać jest otaczana wielkim szacunkiem.
Nasze zainteresowanie kulturalne w czasie tego pobytu w Meksyku tym razem skoncentrowało się na twórczości Diego Rivery, jednego z najbardziej znanych meksykańskich artystów i muralistów. Jego prace, pełne żywych kolorów i socjalistycznych przekazów, stanowią ważny element meksykańskiego dziedzictwa kulturowego. Odwiedziliśmy najpierw jego imponującą pracownię https://inba.gob.mx/recinto/51, która obecnie służy jako muzeum poświęcone jego życiu i twórczości. Wizyta w tym miejscu pozwoliła nam lepiej zrozumieć jego proces twórczy oraz inspiracje czerpane z meksykańskiej kultury i historii.
Frida Kaho i Diego de Rivera
W grudniu 1933 r., po powrocie do Meksyku, Frida Kahlo i Diego Rivera zamieszkali w dwóch domach zbudowanych na rogu ulic Palmas i Altavista w dzielnicy San Ángel w Meksyku, około cztery kilometry od domu rodzinnego Fridy Kahlo w Coyoacán. Kompleks został zaprojektowany i zrealizowany przez Juana O’Gormana na zlecenie Rivery w latach 1929-1931 na zawsze zapisując się w historii meksykańskiej architektury. Połączone mostem budynki pozwalały Fridzie i Diego na niezależność twórczą, ale i życiową. Casa Frida przeznaczona była częściowo jako mieszkanie – składała się na nią kuchnia, jadalnia, sypialnia oraz łazienka, na drugim piętrze natomiast znajdowało się studio malarskie. W sąsiadującym budynku Studio Diego Rivery również pełniło podwójną funkcję domu i pracowni artysty. Zgodnie z założeniami funkcjonalizmu, pomieszczenia mieszkalne zaprojektowano jako skromne i niewielkie. W 1995 roku Narodowy Instytut Sztuk Pięknych podjął decyzję o tymczasowym zamknięciu muzeum, aby przywrócić budynkowi wygląd z oryginalnych planów zagospodarowania z lat 30. XX wieku. Zaczęli od wyburzenia wszystkich dodatków wykonanych poza pierwotnym schematem, usunięto szyby na parterze i odkryto na nowo oryginalne pilotis, jednocześnie wzmacniając je stalowymi prętami i betonem. Zburzyli również drugie piętro dodane do studia w Casa Kahlo, z czasów kiedy mieściło się tam centrum badawcze. Po dwóch latach intensywnej pracy, badań, rekonstrukcji i restauracji, muzeum ponownie otworzyło swoje podwoje w 1997 roku, a rok później zyskało miano wspólnego Muzeum Fridy Kahlo i Diego Rivery.
Później podziwialiśmy jego dzieła w Palacio Nacional, gdzie znajduje się jedna z jego najbardziej znanych prac – monumentalny mural „Historia Meksyku”. Ten mural, rozciągający się na ogromnej powierzchni, przedstawia historię Meksyku od czasów prekolumbijskich do rewolucji meksykańskiej, ukazując walkę narodu meksykańskiego o wolność i sprawiedliwość. Dzieła Rivery w Palacio Nacional są nie tylko artystycznym arcydziełem, ale także ważnym narzędziem edukacyjnym, które pomaga zrozumieć złożoną historię i kulturę Meksyku.
Te doświadczenia w Meksyku przypomniały nam, jak bogata i różnorodna jest kultura tego kraju. Od dźwięków mariachi na Plaza Garibaldi po monumentalne murale Diego Rivery i duchowe doświadczenia w Bazylice Guadalupe, Meksyk oferuje niezliczone możliwości zanurzenia się w swojej fascynującej historii i tradycjach.
Galeria zdjęć Meksyk 2009